Een Sprong In Het Diepe (14)
Leven In Het Hier-En-Nu
Leestijd: 6 minuten.
Balanceren is altijd in het hier-en-nu. Beeld: Myriams-Fotos
Wat is de overeenkomst tussen dansen, drummen en zwemmen? Allen vereisen het onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen van onze ledematen en een bepaalde mate van controle over de adembeweging. Zodra je er bovendien over gaat nadenken ben je de flow kwijt en kun je opnieuw beginnen of hoestend en proestend de rand van het zwembad opzoeken.
Al deze activiteiten vind ik mega leuk om te beoefenen, wat meteen duidelijk maakt waarin ik uitdaging vind en wat bij mij past. Tai Chi sluit daar naadloos op aan. Deze beweegkunst waarin kracht, ontspanning, souplesse en coördinatie bij elkaar komen kan zo eenvoudig of uitdagend gemaakt worden als je wilt en kan daardoor tot in hoge leeftijd worden beoefend. Genoeg redenen om naar China af te reizen en daar elf maanden voltijd Tai Chi van een Chinese krijgskunstenaar te gaan leren.
Echter was dat niet de enige reden om mijn bekende wereld tijdelijk los te laten. Ik merkte dat er nog compulsieve neigingen waren die verband hielden met oude gedachte- en gedragspatronen. Bepaalde mensen en situaties waren nog altijd in staat om hard op mijn knoppen te drukken waardoor ik volledig uit balans werd geslagen. Op zulke momenten was er meestal sprake van immense woede over iets uit het verleden of verlammende angst voor iets in de toekomst, wat gewoonlijk eindigde in verwoede pogingen om het mega oncomfortabele gevoel in mijn lichaam te bestrijden middels de bekende afleidingsgedragingen. Dat weerhield mij ervan om nu eens volledig de talenten en aanleg te gaan onderzoeken die passen bij mijn unieke lichaam-geest organisme.
In het verleden riep ik lang dat ik rijk en beroemd drummer wilde worden. Maar toen liet ik dusdanig chronisch op mijn knoppen drukken, dat ik mezelf prima voor de gek kon houden alles voor die droom over te hebben terwijl dat helemaal niet het geval was. Nu echter werd de roep om te gaan ontdekken welke activiteiten bij mij passen en waar ik energie van krijg steeds luider en groeide de overtuiging dat daarvoor twee dingen moesten worden ondernemen: iets gaan leren wat mij fascineert en dat buiten Nederland gaan doen.
Tai Chi in China gaan leren beantwoordde aan wat ik dacht nodig te hebben en dan is er maar een manier om daar achter te komen :-)
Eenmaal in China werd al snel duidelijk dat de trainingen en de nieuwe omgeving in het begin rust gaven. Tijdens de trainingen was volledige aandacht nodig om alle nieuwe bewegingen en bijbehorende informatie op te nemen, aan te leren en integreren. Daarnaast vereiste de nieuwe omgeving evenveel aandacht om daar mijn draai te kunnen vinden, dus was er weinig kans dat er op knoppen gedrukt ging worden. Maar ja, je neemt jezelf mee en je knoppen ook, dus het duurde niet lang voordat ook in de nieuwe omgeving mensen op mijn knoppen konden drukken. Alleen was er nu wel een verschil met voorgaande situaties, want ik was primair naar China afgereisd als onderzoeker.
Dat hield in dat het zelfonderzoek wat hortend en stotend in 2017 was gestart in een stroomversnelling terecht kwam (waar deze blogsite een uitvloeisel van is). Zodra op knoppen werd gedrukt was ik mij daar steeds sneller bewust van, waardoor erkenning en acceptatie ervan ook in een stroomversnelling kwamen. Dat betekende praktisch gezien dat de keuze om anders of helemaal niet te reageren op een ingedrukte knop vaker kon worden gemaakt. Het werd met andere woorden steeds vaker mogelijk om in het hier-en-nu te blijven, ondanks dat de ingedrukte knop smeekte om de aandacht op iemand of een situatie in het verleden of de toekomst te richten.
Daarnaast heeft de Tai Chi training een tweede grote les onderwezen: besteedt een x-aantal uur per dag over langere periode aan wat dan ook, en het gaat als vanzelf ontwikkelen. Die ervaring was van onschatbare waarde, want ik heb nogal de neiging tot perfectionisme. Dat uit zich vaak in halsstarrig mijn tanden in een project of artikel zetten en niet stoppen totdat het klaar is, waardoor ik de dag of dagen erna vrij brak ben. Er achter komen waar mijn talenten liggen is een ding, maar zolang het perfectionisme-spook nog rondwaart in mijn geest blijf ik mezelf te hard identificeren met mijn creaties, waardoor die het daglicht bijna nooit aanschouwen. Deze les heeft grote invloed op de dagindeling in Chiang Mai, waarover later meer.
Instructie van Qu Shifu (Meester Qu)
Het was in ieder geval een eer en genoegen om te trainen onder Meester Qu en ik kan niet anders dan hem ongelofelijk dankbaar zijn voor alle trainingen en lessen die ik van hem heb mogen ontvangen. Vergelijk mijn lenigheid, stabiliteit en balans toen ik bijna een jaar geleden begon en met mijn huidige staat, dan lijken er twee verschillende mensen te staan (wat feitelijk ook zo is, maar die filosofische discussie zullen we hier achterwege laten). Ik heb nog nooit zoveel bewust plezier in bewegen ervaren als momenteel, wat zich uit in dagelijks anderhalf uur Tai Chi/Qigong beoefening en twee keer in de week anderhalf uur heerlijk zwemmen.
Waarmee we in Chiang Mai aangekomen zijn. Deze stad in noord Thailand bezoek ik nu voor de derde keer en voelt als een thuishaven. De sfeer is super relaxt en ik heb intrek genomen in een heerlijk gezellig gastenhuis wat wordt gerund door een Thaise broer en zus van halverwege 60 met wie ik ’s ochtends na de training koffie drink en ontbijt.
Samen met Kung & Tanya bij hun gastenhuis in Chiang Mai, Thailand.
Direct na aankomst was ik echter een beetje stuurloos. Artikelen schrijven voor deze website vind ik heerlijk en brengt veel, maar daarnaast wil ik wel iets ‘met bewegen doen’. Lekker vaag dus. Maar, zoals altijd: the universe provides! Meester Qu had vlak voor mijn vertrek al gezegd dat Tai Chi een mooie bijdrage kan leveren in mijn werk als fysio- en massagetherapeut. Hij beval aan dat ik Tai Chi en Qigong instructievideo’s voor YouTube zou gaan maken. Dat idee plantte zich weliswaar in mijn geest, maar de overtuiging was er nog niet. Totdat een oude vriendin van mij, een digitale nomade die ik acht jaar geleden ook hier in Chiang Mai had ontmoet, mij precies hetzelfde vertelde als Meester Qu: ga Tai Chi instructievideo’s maken voor YouTube. Onmiddellijk viel toen het kwartje want een tijd geleden had ik reeds ervaren dat zodra twee mensen kort na elkaar mij van dezelfde tip voorzien, het zowel mij als mijn omgeving voordeel biedt om daar gehoor aan te geven.
Zodoende werd begonnen met research naar andere content creators die soortgelijke video’s maken en werden eerste stappen gezet naar het opstellen van een plan. Tegelijkertijd kwam daar het perfectionisme-spook om de hoek staren, dus werd de vraag: hoe gaan we die buiten de deur houden? Het antwoord werd gevonden in de dagindeling van de Kung Fu school China. Dat nam ik als model om twee projecten (door) te ontwikkelen: Het creëren, produceren en publiceren van Tai Chi / Qigong instructievideo’s en artikelen blijven schrijven voor deze website.
Tijdens de vijf werkdagen wordt om 6 uur ’s ochtends begonnen met anderhalf uur Tai Chi/Qigong training. Daarna ontbijt, douchen en dan drie uur besteden aan project 1; dan een uur lunch en daarna wederom drie uur aan project 2 (met een half uur pauze in beide 3,5-uur sessies). Tijdens de vrije dagen wordt anderhalf uur gezwommen en is er tijd om boodschappen te doen, wasjes te draaien enzovoorts.
De vaste tijden zorgen ervoor dat ik niet meer exclusief bezig ben met het doel, maar dat de nadruk veel meer komt te liggen op het proces in het hier-en-nu. Dat zorgt voor ongelofelijk veel rust in zowel lichaam als geest en geeft de creatieve sappen een boost zoals ik die nog niet eerder heb ervaren. De realisatie dat elk doel slechts een richtpunt is wat als hulpmiddel dient om de focus in het hier-en-nu op bijzonder boeiende processen te kunnen blijven houden, voelt niet minder dan bevrijdend.
Wat ik daaruit hoop mee te geven aan jou, lieve lezer, is dat het jou ook volkomen vrij staat om er achter te komen waar jouw unieke talenten liggen. Zoek uit wat voor omstandigheden jij nodig denkt te hebben om daar achter te komen en zoek die op, want slechts door te testen kom je er achter of die omstandigheden ook echt voor jou werken. Heb je die gevonden en heb je een of meerdere talenten ontdekt waar jij energie van krijgt? Ga daar dan dagelijks minimaal een uur (of meer) aan besteden.
Wij zijn nu eenmaal lerende organismen en hoe meer tijd we ergens aan besteden, hoe beter we daarin worden. Dat geldt voor Tai Chi, schrijven, koken, maar ook voor zorgen maken bijvoorbeeld. Door een of meerdere activiteiten te gaan beoefenen waar je energie uit haalt in een omgeving en met mensen waar je energie van krijgt, wordt je letterlijk een vrijer en blijer mens.
Vrolijke groetjes,
Erik Stout
Foto overzicht van elf maanden Tai Chi training in China.
