Een Sprong In Het Diepe (16)
Jezelf Leren Kennen Door Je Eigen Talenten Te Ontdekken, Ontwikkelen, Cultiveren, & Integreren
Leestijd: 9 minuten
Het boek geeft onze universele, intrinsieke wijsheid weer, terwijl alle kleuren de diversiteit weergeeft van alle individuele talenten waar verschillende mensen mee worden geboren. Beeld: 1tamara2
Dit thema ligt dicht bij mijn hart, vandaar dat er in korte tijd wederom aandacht aan wordt besteed, al is het nu vanuit een wat persoonlijker, praktische en ervaringsgerichte insteek.
1. Je eigen, unieke talenten en aangeboren aanleg ontdekken
Hoe komen we achter de talenten en aanleg waar we mee geboren zijn? Hoe kunnen we ontdekken of onze blauwdruk neigt naar techniek, archeologie, zorgverlening, stadsreiniging, accountancy, sport, kunst, waterhuishouding, zelfonderzoek, of welke velden dan ook waar mensen zich mee bezig houden? En waar kunnen we aanwijzingen vinden die ons op weg helpen? Deze vragen gaan we hieronder behandelen door te reflecteren op hoe dat binnen mijn proces in zijn werk gaat.
2. Hoe komen we achter de talenten en aanleg waar we mee geboren zijn?
Afgaand op eigen ervaring, kan algemeen worden gesteld dat een activiteit of interessegebied bij mijn specifieke blauwdruk past, als er op eigen initiatief veel tijd en aandacht aan wordt besteed, zonder dat het direct financiële, materiële, of sociale winst oplevert.
Laten we eens analyseren hoe dat binnen mijn proces, tot nu toe, in zijn werk is gegaan.
In de periode 8 – 16 jaar was wedstrijdzwemmen een geliefde bezigheid. Vijf maal per week voor schooltijd trainen (06:00 – 07:00) en een regionale training op zaterdagochtend, plus een of twee wedstrijddagen per weekend. In het begin ging ma mee naar de trainingen, maar met de overgang naar de middelbare school werden ook de zwemtrainingen zelfstandig en per fiets bereikt. Van 16 – 22 jaar ging het zwemmen over in waterpolo.
Tussen ongeveer 10 en 12 jaar, de herinnering laat mij hier een beetje in de steek, was er lidmaatschap van een schaakclub. Het torendiploma werd nog behaald, maar daarna haakte ik af. Verderop wordt duidelijk waarom.
In de periode 8 – 18 jaar was er wekelijks drumles en twee keer per week thuis oefenen, en tussen 12 – 38 jaar werd met diverse bands en artiesten samengewerkt. Daar werd wel wat geld mee gemaakt, maar financieel heeft het musiceren altijd veel meer gekost dan het heeft opgeleverd, en was het bij lange na nooit genoeg om van te kunnen leven.
Echter, noch bij de zwemactiviteiten, noch bij het schaken en musiceren was externe aanmoediging nodig.
Tijdens optredens werd ik vaak met deze held vergeleken: Animal van The Muppet Show.
Een persoonlijke crisis leidde in 2011 tot een zoektocht die uitkwam bij een tai chi dvd van David Dorian Ross. Daarin doceerde hij de qigong vorm ‘ba duan jin’ (acht stukken zijde) en een korte tai chi vorm (yang stijl) met 8 bewegingen. Die werden aangeleerd en, met veel plezier, meerdere keren per week uitgevoerd, tot aan mijn vertrek naar China in 2023.
Dezelfde crisis leidde tot een periode van zo’n tien jaar waarin twee tot drie keer per week, 10 tot 12 kilometer werd gejogd. Eerst door Rotterdam, waardoor ik de stad op een hele toffe manier leerde kennen; en later door de bossen van Driebergen en Zeist.
In dezelfde periode kreeg ik van mijn ex een workshop Thaise Yogamassage cadeau. Zowel de activiteit als het type mensen die daar werden ontmoet, spraken enorm aan, en meteen daarna werd met de eerste cursus gestart. Er werd een massagemat aangeschaft en iedereen die wilde mocht als proefkonijn langs komen. Op eigen initiatief werd veel tijd en ruimte vrijgemaakt voor cursusavonden en oefenen thuis.
De liefde voor masseren groeide snel en de wens om er verder in te bekwamen was een logisch gevolg. De opleiding tot fysiotherapeut was een volgende stap, waar werd ontdekt hoe ongelofelijk blij ik werd om kennis van menselijke anatomie, fysiologie, en pathologie op te nemen. Aan het begin van de opleiding werd aan mijn omgeving medegedeeld dat ik de komende vier jaar weinig aanwezig zou zijn, waaruit de intrinsieke motivatie om veel tijd en aandacht aan de opleiding te gaan besteden duidelijk werd. Het gevoel dat de vier jaar omvlogen als was het een dag, geeft aan hoeveel plezier en voldoening de opleiding bracht.
Werken als masseur bij Massage Minds in Amstelveen.
Het stukje psychologie tijdens de opleiding was echter naar mijn smaak verwaarloosbaar. Dat, in combinatie met een snel groeiende drang om mijn eigen psyche beter te leren kennen (omdat ik er, kort gezegd, tabak van had om continu het gevoel te hebben als een kurk in een snel stromende bergbeek door het leven te gaan), leidde ertoe dat een extensieve zelfstudie werd gestart naar alle mogelijke literatuur die licht kon schijnen op ons menselijke denken en gedrag.
Lezen vind ik zalig en die zelfstudie naar mijn psyche is nog immer gaande, simpelweg omdat ik het onvoorstelbaar boeiend vind om te leren welke (soort) mensen en omstandigheden op mijn knoppen kunnen drukken. De waarde daarvan moge duidelijk zijn: hoe beter we weten wie of wat op onze knoppen kan drukken, hoe groter we de pauze kunnen maken tussen stimulus en respons, en hoe groter de keuze in hoe wij op een bepaalde stressvolle situatie reageren (lees: in plaats van primair met frustratie, woede, of angst, te reageren; de woede, frustratie, of angst eerst te kanaliseren voordat we daadwerkelijk een uiterlijke reactie geven).
Over studeren gesproken, reeds aan het einde van het fysiotherapie stagejaar had ik al door dat het fysiotherapie werkveld in het zorgstelsel, voor mij een giftige werkomgeving was. Terwijl de meeste vacatures standaard openden met: “Vlotte, enthousiaste, en zelfstandige fysiotherapeut gezocht!”, had ik reeds ondervonden dat het ‘zelfstandige’ vooral bestond uit zelfstandig zorgen dat de administratie voor de zorgverzekeraar op orde was, maar dat er weinig of geen oog was voor het proces van de patiënt of werkplezier van de fysiotherapeut. Dat deprimeerde enorm, waarna mijn ex opperde om er even tussenuit te gaan en uit te zoeken wat ik wilde.
Dat werd uiteindelijk een drie maanden durende reis door India en Thailand, waarbij ik mezelf bewust de volgende vraag stelde: “Nu ik naar een omgeving ga waar niemand iets van mij verwacht, of andersom; wat ga ik dan doen?” Binnen drie dagen werd begonnen met schrijven. Er werden online cursussen gedownload en er werd gestart met een reisblog. Dat ging over in voorzichtige eerste stapjes richting journalling; een activiteit die vanaf halverwege 2017 in een stroomversnelling kwam (en waarvan deze website een direct uitvloeisel is).
Journalling in Chiang Mai. Beeld: Erik Stout
Eind 2017 kwam Massage Minds in Amstelveen in beeld. Dat betekende qua reistijd: een kwartier fietsen naar treinstation Driebergen-Zeist, met de trein naar Amsterdam-Zuid, en daar vandaan een kwartier fietsen naar Amstelveen centrum. Totale reistijd: anderhalf uur heen en anderhalf uur terug (als de treinen op tijd reden). Toch is er niet één dag geweest waarin met tegenzin naar Amstelveen werd afgereisd; het fietsen vond ik zalig, de trein over het algemeen prettig (toegegeven, buiten de spitsuren), en het masseren niets minder dan magisch. Bovendien was er met masseren een activiteit ontdekt waar niet alleen genoeg geld mee werd gemaakt om van te kunnen leven, maar tevens om genoeg te sparen waardoor naar China kon worden afgereisd om tai chi & qigong te gaan leren.
Ten slotte kwam eind 2019 Samsara Yoga Docentenopleiding op mijn pad, alwaar ik tot aan het vertrek naar China, anatomie, fysiologie & pathologie mocht doceren. Wederom kostte het geen moeite om veel tijd en aandacht te besteden aan het voorbereiden van de lessen, en mocht ik ontdekken hoeveel plezier en energie het doceren opleverde.
Reflecteren we nu op de bovenstaande, waarbij de liefde voor langlaufen, skiën en dansen nog niet eens is vermeld, dan wordt een trend zichtbaar van wat bij mijn organisme past, waar ik blij van word en energie van krijg. Dat kan enerzijds grofweg worden omschreven als bepaalde vormen van lichamelijk en geestelijk bewegen, en anderzijds de behoefte om op een bepaalde manier waardevol voor anderen te kunnen zijn.
Hier was ik een jaar of 11, in de bossen in Noorwegen.
3. Hoe kunnen we onze neigingen leren ontdekken en herkennen?
In mijn geval is er een duidelijke tweedeling te maken tussen interne neigingen en externe aanwijzingen die overgaan in neigingen.
Met interne neigingen worden neigingen vanuit ons onderbewustzijn bedoeld. De neiging komt op, zoals bij mij de neiging tot drummen, zonder te weten waar die neiging precies vandaan komt. Externe aanwijzingen die overgaan in neigingen daarentegen duiden op aanwijzingen die we van anderen krijgen, bijvoorbeeld de massage workshop als cadeau van mijn ex, waarna de neiging ontstaat om met datgene door te gaan.
Vanuit interne neigingen ging ik drummen, tai chi-en, joggen, schaken, studeren, en schrijven.
Vanuit externe aanwijzingen ontstond de neiging om te gaan zwemmen, waterpoloën, masseren, fysiotherapie studeren, anatomie & fysiologie doceren, en werd een rigoureuze zelfstudie in gang gezet.
Hieronder volgen wat voorbeelden van neigingen die vanuit externe aanwijzingen ontstonden en in gang werden gezet.
Als jochie deed ik aan recreatief zwemmen. Mijn talent werd opgemerkt door een coach van de wedstrijdploeg die mij uitnodigde voor een training, waarna de neiging ontstond om ermee door te gaan.
Tekst op een sticker ergens in de jaren ‘80 van de vorige eeuw: ‘Kunnen zwemmen is zalig, niet kunnen zwemmen is…zielig.’ Beeld: Pixabay
Door een toevallige omstandigheid kwam ik bij Massage Minds terecht. De eigenaar had bij hetzelfde instituut als ik Thaise Yogamassage geleerd, en vanuit hen werd een email ontvangen dat Massage Minds net was opgestart en mensen zocht. Dat raakte een snaar en ik belde met de eigenaar. De rest is, zoals dat zo mooi heet, geschiedenis.
Tijdens mijn crisis in 2011 kwam vanuit een interne neiging de wens tot studeren bovendrijven. Er werd begonnen met European Studies aan de LOI, totdat snel duidelijk werd dat lobbyen geen talent was en niet gelukkig maakte. Daarna zocht ik naar massage opleidingen, maar was het wederom mijn ex die de weg wees, ditmaal richting de opleiding tot fysiotherapeut; vandaar dat ik die keuze aan een externe aanwijzing toeschrijf.
De directrice van Samsara Yoga Docentenopleiding bleek een oude klasgenote van de middelbare school te zijn. Zij had vernomen dat ik in de tussentijd de opleiding tot fysiotherapeut had volbracht en vroeg of ik de afzwaaiende anatomie & fysiologie docent wilde komen vervangen.
De lessen anatomie en fysiologie werden uiteindelijk een fascinerende reis door mijn eigen lichaam, en het is een voorrecht om deze kennis te mogen doorgeven. Beeld: DangrafArt
De rigoureuze bestudering van mijzelf ontstond indirect door een opmerking van een van mijn stagebegeleiders tijdens de fysiotherapie opleiding. Ergens tijdens die stage had ik de keuze gemaakt om gedurende ongeveer een maand, het grootste deel van de tijd aan een extern project te besteden. Daar leed mijn stage onder en dat kreeg ik van de stagebegeleider als feedback terug. In het eerstvolgende stageverslag ging ik dusdanig diep in op de totstandkoming van mijn keuzes, en wat ik allemaal buiten beschouwing had gelaten (waardoor mijn prioriteiten vertroebelden) dat hij als grapje zei:
“Je bent veel te goed in reflecteren, je hoeft niet zo diep te gaan.”
Die opmerking bleef hangen en was een externe aanwijzing die nog geen twee jaar later (mede) aanzette tot de bewuste studie naar mijzelf, die nog altijd in volle gang is.
4. Adder onder het gras
Een adder onder het gras is natuurlijk de vraag aan welke neigingen en aanwijzingen we gehoor geven en aan welke niet. Het enige wat ik daarop kan antwoorden is: ga het uitproberen als het goed voelt. Het ergste wat kan gebeuren is dat je toch minder talent of affiniteit met een bepaalde neiging hebt dan gedacht. Mijn neiging tot schaken, bijvoorbeeld, ontstond omdat mijn favoriete oom en neef bekwame schakers waren. Zij speelden dat spelletje vaak met mij en ik wilde net zo goed worden als zij. De reden echter waarom zij er goed in waren en ik afhaakte, was omdat mijn oom docent wiskunde was en de talenten van mijn neef zich ook in de abstracte hoek bevonden; talenten die zich lenen voor het schaakspel, maar ook talenten die volledig buiten de mijne vielen. Dientengevolge had ik er weinig affiniteit mee en daar kwam ik proefondervindelijk achter.
5. Een nieuwe neiging ontstaat
Door veel te lezen en te werken aan wekelijkse artikelen en tai chi instructie video’s, alsmede de hierboven beschreven reflectie, komt een nieuwe neiging bovendrijven. Die werd begin vorig jaar door een externe aanwijzing (in de vorm van een vraag) aangewakkerd en is niet slechts blijven hangen, maar is telkens op de achtergrond blijven ontwikkelen.
De neiging bestaat uit de wens een waardevolle bijdrage te kunnen leveren om mensen hun eigen, unieke talenten te laten ontdekken, ontwikkelen, en cultiveren, om ze vervolgens te kunnen integreren in hun dagelijks leven. Deze website is daar reeds een eerste uiting van en de tai chi video’s een tweede, maar daarnaast komt er voorzichtig een derde vorm bovendrijven in de frontale kwab. Die vorm betreft een fysieke plek, die vooral wordt gekenmerkt doordat het een veilige plek is waar mensen op speelse wijze buiten hun comfortzone kunnen stappen. Het doel is dat ze aanwijzingen leren herkennen en hun eigen neigingen leren aanvoelen, zodat ze in elk geval een bewuste keuze kunnen maken om al dan niet aan een neiging gehoor te geven.
Visie geeft een plan sturing en missie geeft aan hoe het ten uitvoer gebracht gaat worden. Beeld: geralt
De afgelopen maanden zijn zowel een visie als missie ontwikkeld en zijn bijna klaar om op deze website te worden gepubliceerd. Daarnaast zijn er reeds wat grove schetsen gemaakt met betrekking tot de vorm van het gebouw en zijn bovendien zowel de invulling als de voorkeurslocatie reeds bepaald. Deze stappen zijn nodig om de volgende te kunnen zetten: de ideeën en tekeningen om te zetten in een plan, zodat er onderzocht kan gaan worden wat er nodig is om het plan om te zetten naar een emotioneel en spiritueel waardevolle, financieel gezonde, en tastbare plek.
6. Gewoon lekker spelen
Wanneer we op het pad stappen om onze unieke talenten en aangeboren aanleg te gaan ontdekken, stappen we tegelijkertijd op het pad om onszelf beter te leren kennen. Hoe confronterend dat wellicht soms ook kan zijn, mettertijd ontstaat er een bepaalde mate van ontspanning die de plek inneemt van bijvoorbeeld de vele vormen van (zelf)verwijt. Hoe groter de ontspanning, hoe groter het besef dat fouten maken niet alleen niet erg is, maar noodzakelijk als we ooit iets willen leren; ergo, hoe makkelijker het wordt om zonder verwachting aan bepaalde neigingen gehoor te geven en gewoon lekker te gaan uitproberen. Derhalve luidt het afsluitende advies van dit artikel:
Gun het jezelf om gewoon lekker te gaan spelen!
Spelen is heerlijk, speel je mee? Beeld: Erik Stout
Ik hoop dat dit artikel op enigerlei wijze waardevol of nuttig voor je is geweest, en wens je een prachtige dag.
Vrolijke groetjes,
Erik Stout